Niniejszym ja malkontent i maruda, cynik i komuch z alergią na prawicowo definiowany patriotyzm oświadczam wszem i wobec, że dawno, ale to dawno nie czułem się tak dumny z bycia Polakiem. Bo to nie byle sukces, że premier rządu, który zaledwie przez 10 lat jest członkiem UE obejmuje funkcję równoważną z prezydenturą. I żeby nie było, wybrany został w zadziwiającej jednomyślności (brakło tylko poparcia Litwy), a ciężko mają ostatnio dogadać się w Unii nawet w drobnych sprawach. Przyznam, że bardziej prawdopodobny wydawał mi się Radek S. na czele unijnej dyplomacji, ale stało się. Polak stoi na czele Unii Europejskiej, quasifederacji o potencjalne mocarstwa. Jest powód do dumy. Teraz też wyjaśnia się odrobinkę skręt Tuska w lewo po sejmowych wakacjach – Unia nie wybrałaby na przywódcę liberała, musiał pokazać lewy policzek aby nie przegrać na starcie.

A co to oznacza dla Polski? Powiedziano na ten temat wiele, ale przeważnie bzdury. Tusk nie będzie w stanie rzucać nam grosz za groszem, bo to nie jego kompetencja. Zasadniczo chodzi przede wszystkim o prestiż, ale Polak na czele UE ma jeszcze jedną zaletę – Polska będzie musiała brzmieć bardziej jednogłośnie z Unią, bo jakże to przeciwstawiać się własnemu prezydentowi UE?

Świat będzie raczej słuchał co ma do powiedzenia Polak na czele UE niż Polak na czele Polski, a ten w UE będzie musiał uważać co mówi. Ryzyko dyplomatycznych gaf z naszej strony drastycznie spada.

Tusk może i jest pierdołą i karierowiczem, ale nie można mu odmówić konsekwencji w działaniu i unikanie pochopnych kroków. Któż inny przeciwstawiłby się finansjerze w sprawie OFE? Kampania nienawiści wywołana w mediach przez finansjerę, której interesy zostały przycięte nie wystraszyła Tuska, nie zmiękł przed głupią retoryką i szantażem „rodzin smoleńskich”. Pod tym względem ma jaja i sądzę, że nie ma lepszego kandydata w Polsce na takie stanowisko.

Nadal nie lubię Tuska i jego ferajny, ale nawet Kaczor się ucieszył z jego wyboru, to czemu ja mam nie być z niego dumny. Osiągnął sukces, jakiego nikt przed nim z Polski nie osiągnął, bo porównywanie tego wyboru z wyborem Wojtyły na papieża jest dla mnie kretyństwem…

Trzymajmy kciuki za Tuska, no i za nas, bo co po Tusku? Kopacz to porażka… ale nikt inny premierem raczej nie zostanie. To będzie ciężki czas walki w PO o władzę po wodzu, korpus bez głowy zacznie się miotać w konwulsjach. Będzie niezłe zamieszanie na scenie politycznej, na którym wbrew pozorom może Platforma zyskać. Kaczor straci wroga nr 1, blask sukcesu Tuska opromieni PO i znów może wygrać wybory.

Szacunek dla Pana Policjanta za cierpliwość i opanowanie, ja bym od razu skurwy*yna na miejscu zastrzelił.

No nie wiem jak Wam, ale mi wczorajsze deklaracje premiera Tuska bardzo się spodobały, brakło jeszcze tylko obietnicy stu milionów dla każdego… No ale bez drwin, poważnie, nowy program rządu to czyste lewactwo, SLD i jego program przy propozycjach rządu to liberliberalizm gospodarczy. Co z tego, że to przedwyborcza paplanina, bo nie wierzę, że Tusk przeszedł przemianę i dostrzegł, że czas zdjąć Balcerowicza z ołtarza i pójść śladem najlepszych socjaldemokracji Europy. Liberalny kapitalizm umarł na świecie, niewidzialna ręka rynku, która doprowadziła do ostatniej recesji jest pomału odgryzana przez światową gospodarkę, tylko w Polsce ciągle słuchają Balcerowicza i magików z Centrum im. A. Smitha – choć co raz rzadziej. O ironio, Polskę uratowało przed zagładą opóźnienie w liberalizowaniu gospodarki i smycz (choć baaaardzo długa) założona sektorowi bankowemu.Pięknie by było, gdyby Tusk faktycznie doszedł do tego, że odpowiedzialna społecznie polityka gospodarcza to jedyna słuszna droga rozwoju, po tylu latach za sterem można by się spodziewać takiego oświecenia, ale mam wrażenie, że podobnie jak Miller ponad 10 lat temu tak i Tusk po wyborach zapomni o lewej nodze, za to prawą zasadzi kopa lewicowemu elektoratowi, który na pewno po tych deklaracjach może być skłonny go poprzeć. Jakie to szczęście, że teraz są wybory do samorządu, gdzie przynajmniej ja oddaję głosy na ludzi, których znam, a nie na partie. Jeśli Tusk przymnie kurs na lewo i utrzyma go dłużej niż do wyborów samorządowych to może podczas następnych wyborów będę miał na kogo zagłosować…

Ta lewicowa retoryka może mieć jeszcze jedną przyczynę, nie chodzi tylko o podprowadzenie socjalistycznego elektoratu SLD i PiS (tam więcej jest socjalistów niż w SLD, szkoda tylko, że o brunatnym zabarwieniu…). To może być ukłon w stronę Millera w imię przyszłej koalicji. PO boi się przegranej w wyborach do parlamentu, więc musi jakoś umożliwić sobie koalicję z Sojuszem. Millerowi nie wypadałoby pchać się do liberalnego związku, ale jeśli Tusk utrzyma ton wypowiedzi to Miller może prowadzić kampanię pod hasłem koalicji z PO nawróconą na „lewicę”. Jedno jest pewne, jeśli do takiej koalicji dojdzie, to krótko będzie to koalicja PO-SLD, szybko zmieni się w stan „po SLD”…

A kiedyś to taka fajna partia była…

 Głupota naszego narodu oraz mediów już dawno przestała mnie dziwić, mało co jest w stanie mnie zaskoczyć w kwestii zidiocenia i zidiocania, ale ostatnia afera z Zawiszą i jakimś Rafalalą rozpierdzieliła mnie jak ekspres samobójcę.

To, że Zawisza należy do tej części ciemnoty, za którą jest już tylko czarna dziura nie jest niespodzianką, ale ciągle nie mogę zrozumieć jak on i jemu podobni uwielbiają sobie utrudniać życie. Gdyby ów obrońca moralności nie zgodził się pokazać w TV z kimś z gatunku, do którego pała nienawiścią i nie zaczął odpierdzielać nikt nie wiedziałby kto to jest ten czy ta Rafalala – ja nie wiedziałem i przyznam szczerze, widok tej gęby jest dla mnie nadal traumatycznym przeżyciem. Nie mam nic przeciwko transwestytom czy transseksualistą, ale takie coś jak ta cała Rafalala to nie żaden transwestyta tylko zwykły frajer-pozer. Swoje problemy z seksualnością zamienił w jakąś tanią groteskę a teraz dzięki Zawiszy bryluje to „coś” na salonach i w mediach, robiąc dla środowiska transwestytów i transseksualistów więcej złego niż dobrego.

Tak więc panie Zawisza, Zawiszu, a ch*j z tym, panie z ciemnogrodu, to pan uczyniłeś z tego czegoś gwiazdę i symbol walki z prześladowaniami na tle seksualności, pan sprawiłeś, że ten/ta/to Rafalala będzie pokazywane w przekaziorach i powiem panu szczerze, nie wybaczą tego panu pańscy współtowarzysze z prawej strony, nie wybaczą ludzie z kręgów trans i nie wybaczę tego panu ja – człowiek, który to całe zamieszanie ma w dupie, ale przez pana został narażony na widok tej szkarady… No sory, no niech się w kobiece ciuszki przebiera ale oglądanie tej facjaty do przyjemności nie należy, i nie chodzi o jego/jej/tego seksualność, to coś jest po prostu szkaradne! To ja już wolę babę z brodą, niż z taką gębą.

Swoją drogą niech mi ktoś wyjaśni jakim cudem to Rafalala znalazło się w TV, bo co pozuje z chu*em z warzyw i wrzuca zdjęcia na swojego bloga? Co to za walka z równouprawnieniem? To farsa i komediodramat. A teraz to coś, czego poziom artystyczny wyrażany na blogu jest na poziome gęstego osadu w szambie będzie pisać książkę. I znajdzie się idiota, który to wyda, znajdą się kretyni, którzy to kupią i nawet tacy, którzy to przeczytają. A ludzie, którzy w kulturalny sposób mają coś wartościowego do powiedzenia nie mają na to szansy, bo nie chcą gołą dupą świecić ani lać komuś w twarz wodę przed kamerami.

Co za czasy…

ŁONA to jedyny raper, którego można słuchać bez końca i którego da się słuchać z włączonym mózgiem. W jego repertuarze jest kawałek o przemijaniu, w którym o upływie czasu przypomina mu ciepły kaloryfer. Wiecie, coś w tym jest, że czasu najczęściej nie mierzymy w sekundach, minutach i godzinach, ale w zupełnie nietypowych jednostkach – każdy w swoich.

Nie musiałem się długo zastanawiać, żeby zidentyfikować swoje jednostki czasu, od wielu lat pozostają niezmiennie, choć zmieniają się odrobinkę. O upływie dni przypomina mi blister Betalocu, po który muszę sięgać codzienne. Przez jakiś czas obywałem się bez niego, ale znów wrócił jako deser do śniadania. Kiedyś tą samą funkcję pełnił Ketonal, ale Betaloc jest w tym lepszy – na blistrach nadrukowane są nazwy dni tygodnia, więc nie sposób się pogubić.

Tygodnie też mierzę nietypowo – kolejnymi numerami Tygodnika NIE, gdy kończę czytać każdy kolejny numer mam wrażenie, że zaraz będzie weekend, nawet jeśli czytanie kończę w poniedziałek. Czas tygodnikiem mierzę prawie 15 lat, ale początkowo nieregularnie. Za to od deski do deski przeczytałem każdy numer, który ukazał się w XXI wieku. Dawno temu NIE ukazywało się w poniedziałki, teraz NIE kończy tydzień w piątek, więc się okres rozrachunkowy zmienił odrobinkę.

Miesiące odliczam spłatami, od początku dorosłości niemal spłacam coś, jakąś ratę lub rachunek, więc przywykłem do comiesięcznego rytuału – nie ważne którego dnia miesiąca płacę ratę, ubywanie kolejnych rat jest skuteczniejsze w przypominaniu o przemijaniu niż ciepły kaloryfer ŁONY.

Rok „obrachunkowy” kończy się dla mnie już od jakiegoś czasu kolejnymi wystawami Agroshow. Czas w pracy i po pracy płynie w tym rytmie przypominając o kolejnych mijających latach, mityczne Agroshow wyznacza granicę, jednoznacznie krzyczy w twarz, że minął kolejny rok, rok w którym już nie miało być Agroshow…

Ale jest jeszcze jedna jednostka mierząca czas i boleśnie przypominająca o przemijaniu. Od kilku lat w Wigilię robimy sobie rodzinne zdjęcie – tak, jestem ateistą, ale każda okazja jest dobra aby spotkać się w rodzinnym gronie, więc nie wybrzydzam. Niemal każdego roku zdjęcie jest inne, niestety ostatnio częściej kogoś ubywa niż przybywa… Ta jednostka czasu budzi więc mieszane uczucia, z jednej strony niezwykle ciepło i miło ogląda się takie zdjęcie, ale jest tak póki nie porówna się zdjęcia z tym sprzed roku…

A Wy czym mierzycie czas? Pomyślcie chwilkę a sami się zdziwicie.

 „Waaaakaaaacje, znów będą waaaakaaaacje, na pewno mam raaaaaację, wakacje będą znów.” I znów jak zwykle będą nie dla mnie… Ale tym razem nie narzekam aż tak bardzo jak zwykle, bo chociaż ręce mi już odpadają a głowa pęka od zmęczenia, to zmęczony jestem fotografią, a to akurat jest zajebiste. Tak fotograficznego roku nie miałem do tej pory i mam nadzieję, że kolejne będą tylko lepsze.

No ale to blog o zabarwieniu politycznym i trzeba by coś o polityce powiedzieć, no ale o czym tu pisać jak w polityce wakacje na całego. Nic spektakularnego się nie dzieje w okolicach Wisły, bo jak ktoś nie na wakacjach to przeżywa orgazmy z okazji powstania warszawskiego i cudu nad Wisłą. Patriotyczno-narodowy miesiąc, ku*wa jego mać! A to wszystko przez to, że sierpień jest miesiącem abstynencji…

Na szczęście w Europie się dzieje, zwłaszcza na Ukrainie, która znów stygnie. Konwój, który śledziły media żądne krwi okazał się jednak pomocą humanitarną, przy której busy z pomocą wysyłane z Polski wyglądają, delikatnie rzecz ujmując, blado. Doniesienia o czołgach i wozach pancernych armii rosyjskiej na Ukrainie też okazują się bzdurą, nawet o zestrzelonym boeingu cisza jak serią, znaczy się makiem zasiał… Co się stało?

Ano Rosja pokazała Europie co znaczy jej gospodarka, zamknęli się na eksport z Polski i na europejskich salonach powiało grozą, że im też zamkną furtki. A do tego jeszcze mogą kurki przykręcić i wtedy będzie problem. Na zachód od Odry dobrze wiedzą, że Putin wschodniej Ukrainy nie zajmie, uzależni od siebie ale nie anektuje jak Krymu, bo tak naprawdę miejscowi tego nie chcą. Buntują się przeciwko Kijowowi, ale nie chcą do Moskwy, chcą się czuć bezpiecznie, a wizja ojczyzny rządzonej przez oligarchów przy pomocy faszystowskich bojówek nie za bardzo im się podoba. Tylko Polaczki rzucają się okropnie a Obama wykorzystuje biało-czerwonego ratlerka do kąsania po kostkach Putina w imię swoich interesów.

No dobra, dosyć o Ukrainie, trochę o sporcie. ME w lekkoatletyce okazały się bardzo owocne jak na nasze polskie możliwości. Gratulacje bez złośliwości dla wszystkich medalistów i całej masy tych, którzy dość dobrze wypadli mimo, że medalu nie zdobyli. Szczególnie jednak trzeba pogratulować naszemu maratończykowi, który wywalczył pierwsze w historii srebro w maratonie. A takie gratulacje należą się jemu szczególnie, bo od komentatorów TVP otrzymał „milczący aplauz” podczas ceremonii wręczania medali. Może i mieli oni problemy techniczne, ale póki jeszcze był dźwięk między wierszami szło usłyszeć coś, co można odczytać jako: „no i teraz medal dla czarnucha, no zdobył, wstyd jak ch*j, że czarny w naszych barwach, medal jest medal, ale bez niego by się obyło, ale skoro jest, to niech sobie będzie”. Ludzie, żadnej radości, żadnej dumy, nic. I my się nazywamy tolerancyjnym państwem XXI wieku…

Jak większość ciemnego ludu przyjąłem z radością wieść o tym, że autostrada A1 przes sierpniowe weekendy będzie za darmo, zwłaszcza, że jeśli obrobię się ze wszystkim chciałbym w tym roku po raz pierwszy w życiu zobaczyć Bałtyk... Radość ma nie trwała jednak zbyt długo, bo potem do mnie doszły realia. Darmowa autostrada ma rozładować korki przy bramkach, ale czy na pewno podniesienie szlabanów rozwiąże ten problem? Otóż raczej go pogłębi... Od Pikutkowa (a wcześniej od Kowala) do Strykowa i ze Strykowa do Warszawy (na tym odcinku chyba) można jeździć za darmo i to chyba największe nieszczęście tych dróg... Otóż bezpłatna autostrada kusi wszystkich, włącznie z niedzielnymi kierowcami, "babami" za kierownicą, właścicieli wraków mogących rozpędzić się max do 60 km/h oraz "superstjuningowanychzajebiaszczychfur" typu 25-letnie BMWice i równie wiekowe AUDIce. Ci pierwsi "się mogą przejechać", ci drudzy "mogą sprawdzić ile ich bryka wyciągnie". Taki efekt właśnie przyniesie podniesienie szlabanów na A1, może korki nie będą większe, ale ruch znacznie intensywniejszy. No i zrobi się niebezpieczniej, bo wspomniani przeze mnie powyżej "kierowcy" rzadko właściwie używają autostrady - jazda lewym pasem, wyprzedzanie przez 3 km, bo bryka więcej nie wyciągnie, zatrzymywanie się na siku na pasie awaryjnym i nerwowe ruchy na zjazdach to standard. No i ta zawrotna prędkość osiągana przez niektórych kierowców, co to przyklejeni do przedniej szyby zachowują uwagę - 75 km/h... 

Pan premier chciał nam zrobić dobrze, ale raczej nam jak zwykle dopierdzielił problemów. Jeśli sądzicie, że przesadzam to poczytajcie sobie o ilości zdarzeń między Kowalem a Włocławkiem. Wielu zrobiło sobie z A1 obwodnicę Włocławka, nie ma tygodnia aby nie było dwóch-trzech kolizji, najczęściej spowodowanych przez miejscowych kierowców... 

No i jeszcze jeden "myczek". Darmowa autostrada wykończy przydrożny biznes przy starych trasach. Jak chcecie zobaczyć jak to działa polecam przejechać się z Łowicza do Kutna - widoki jak z dzikiego zachodu - pozarastane przydroża, ludzi jak na lekarstwo i nawet gastronomii nie użyczy...

Panie premierze, żeby nie było korków przy bramkach wystarczy bramki przenieść na zjazdy z autostrad no i dać możliwość "przedpłaty" przejazdu.

Nieee, nie będę znowu czepiał się firmy Apple, nie widzę póki co potrzeby dokładania czegoś do swoich poprzednich wypowiedzi w tej kwestii. Dziś o zwykłych polskich jabłkach, które w umysłach „ułanów znad Wisły” mają moc bomb atomowych. Jabłkowa dieta ma zniszczyć imperium Putina, ma pokazać Rosji, że przed byle kim nie klękamy i sami sobie bez nich damy radę! Paranoja…

Ktoś mądry rzucił hasło, że aby zniweczyć plan Putina, który embargiem na jabłka mści się za sankcje gospodarcze, wystarczy jeść więcej jabłek, ktoś inny równie mądry wyliczył, że straty naszej gospodarki wyrównamy, jeśli każdy z nas oprócz normalnego zakupu jabłek kupi dodatkowo miesięcznie 4,5 kg jabłek. Wszystko się niby matematycznie zgadza… ale…

Idea ratowania sadownictwa jest jak najbardziej słuszna, bo niby czemu polski sadownik ma spocząć na ołtarzu jako ofiara w intencji wolnej Ukrainy? Tylko czy uratowanie sadowników jest równoznaczne z brakiem strat w naszej gospodarce? Gówno prawda szanowni państwo! Jeśli poprzez wzbudzenie popytu wewnętrznego ponad normalną miarę sprawimy, że wielkość sprzedaży jabłek nie spadnie to faktycznie sadownicy bezpośrednio straty nie odczują, ale gospodarka i tak jest w plecy, bo pogłębi to deficyt handlowy z Rosją i sprawi, że z naszej gospodarki odpłynie więcej pieniądza. Przekładając to z polskiego na nasze, jak będziemy więcej żreć jabłek to sadownicy zarobią, ale w skali gospodarki to przekładanie kasy z jednej kieszeni do drugiej, bogactwa nam nie przybędzie. Znaczy to tyle, że musimy skołować dodatkową kasę na zakup gazu i ropy z Rosji, bo jabłkami już za jego część „nie zapłacimy”. Tak to właśnie teoretycznie mądra idea okazuje się totalną bzdurą.

Zastanawiające jest jednak, czemu do tej pory nikt w mediach o tym nie powiedział (przecież nie jest tak, że jako jedyny jestem tak bystry i na to wpadłem)? Ano nie powie nikt o tym, bo i po co. Lepiej wmówić ciemnemu narodowi, że nasza krucjata przeciwko Putinowi wcale nam nie szkodzi, że nie ponosimy z tego tytułu żadnych kosztów. Ciemny lud uwierzy i dalej będzie drzeć ryja o wolną Ukrainę i śmierć Putina…

Choć nasuwa mi się pewne rozwiązanie, na którym nasza gospodarka zyska. Jak wiadomo importujemy z Rosji głównie gaz. Gdy zaczniemy żreć tyle jabłek to na bank czeka nas wielkie zbiorowe wzdęcie. Jeśli będziemy pierdzieć bezkarnie, to wzrośnie emisja gazów cieplarnianych, ale jeśli każdemu w dupsko wsadzi się wąż i podepnie do gazociągu to można zmniejszyć zapotrzebowanie na rosyjski gaz…  Tylko czy taka akcja będzie się cieszyć społecznym poparciem?

Z każdej strony atakują mnie media powstaniem warszawskim, zewsząd rozkazy i nakazy świętowania, zachwycania się bohaterstwem powstańców, czci dla jego uczestników i oburzenia na Stalina i Hitlera (jednego bo nie wsparł powstania, które przeciw niemu było wywołane, drugiego bo kazał zburzyć zbuntowane miasto). Nie zatrzymam się dziś o 17tej, nie wcisnę klaksonu, nie uczczę rocznicy minutą ciszy – nie będę gloryfikował jednej z największych zbrodni, jaka została dokonana przez Polaków na Polakach w imię krótkowzrocznych interesów politycznych – zwykłej żądzy władzy!

A oto czemu nie zrobię tego, czego oczekują tępe media i IPN:

- bo powstanie warszawskie to zbrodnia dokonana przez dowódców AK na cywilnej ludności Warszawy; wywołali powstanie dobrze wiedząc, że nie ma ono szans powodzenia, że powstańcy nie są gotowi do walki z ciągle jeszcze nieźle trzymającym się wojskiem niemieckim, że Armia Czerwona nie ma interesu wspierać powstania a sama musi odpocząć po pogoni za Wermachtem i przygotować się do forsowania Wisły. Dowódcom powstania zależało tylko na jednym, by przejąć władzę w mieście i pokazać swoją siłę nie licząc się z kosztami. Nie mam nic przeciwko samym powstańcom, walczyli dzielnie bez szans na zwycięstwo, ale zostali oszukani i wykorzystani a ich krew była przelana na darmo

- bo w imię interesów politycznych z olbrzymiej klęski i tragedii zrobiono polityczne widowisko, na krwi powstańców i ludności cywilnej dziś chcą rosnąć polityczne kariery, a z ciał ofiar i gruzów miasta robi się nawóz dla słupków poparcia, robi się to w sposób żenujący i bezwstydny

- bo bezmyślnie wtłacza się młodym ludziom utopię „moralnego zwycięstwa”, ideę przelewania krwi nawet w bezsensownym boju, bezmyślnego pójścia na rzeź

- bo z bezwzględnych dowódców, którzy bez mrugnięcia okiem wysyłali nieuzbrojone dzieci do walki z regularną, dobrze wyszkoloną i ciągle świetnie wyposażoną armią robi się geniuszy strategii i bohaterów narodowych, zamiast nazywać ich zdrajcami stanu i krótkowzrocznymi głupcami.

Powodów jest jeszcze kilka, ale szkoda miejsca na ich wymienianie, bo w zalewie propagandy i tak się nie przebiją.

Dlaczego świętujemy porażkę i głupotę zamiast poddać je słusznej krytyce?

I powtarzam, nie mam nic do samych powstańców, nie dziwię się, że dali się oszukać i ponieść nastrojowi walki. Wmówiono im, że mają szansę i powinni walczyć, a oni mieli już dość wojny i okupacji. To byli bohaterowie, ale oszukani i zdradzeni przez tych, którym wierzyli. Tak samo oszukani byli liczni żołnierze AK, którzy wychowani przez wojnę, umiejąc tylko walczyć dawali się zwodzić swoim dowódcom i zostali w lesie walcząc w wojnie dawno przegranej. To nie wina dzieciaków z karabinami ani szeregowych partyzantów, że stali się narzędziami w rękach zwykłych skurwysynów!

Wykończenie przez Rosjan dowódców AK to zbrodnia, ale nie dlatego, że skazano ich bezprawnie. Powinni zostać osądzeni w Polsce, przez Polaków za wysyłanie ludzi na śmierć na próżno w imię urojeń i osobistych ambicji.

Dla mnie godzina W to symbol hańby i zdrady narodu przez jego przywódców!