Już w czwartek ster władzy w Polsce obejmie nowy prezydent – Duda. Wielkie słowa jak na objęcie stanowiska raczej reprezentacyjnego niż faktycznego. To tak jak sterowanie łódką, którą za linki ciągnie okręt wojenny – ster trzyma, nawet nim porusza a płynie tam, gdzie go ciągnąć będą.

Od momentu wyboru mamy też cały czas festiwal straszenia, jakiż to straszny czas nastanie, że rządy episkopatu, że ciemnota, że zabobon, że mohery… A ja wam mówię – goowno prawda! Po prostu będzie wesoło, jedyne co może faktycznie zmienić sytuację w kraju to wybory parlamentarne – tam idzie o realną władzę a nie o wartę przy żyrandolu.

No więc o co ten krzyk? Chyba tylko po to, by straszyć wizją monolitycznej władzy PiS w przypadku zwycięstwa w wyborach do parlamentu. W przypadku Dudy tragedię to będzie miał tylko on sam, a nie naród z nim. Będzie śmiesznie, a nawet już jest.

Bawią mnie komentatorzy, którzy ujadają, że Duda będzie prezydentem jednej opcji, jednej partii i jednego programu. Ludzie, a kim ma koorwa być, wojownikiem lewicy? Wybrał go naród jako reprezentanta pewnej opcji politycznej, w ten sposób wyrażając, że chce iść w takim a nie innym kierunku. Może się to komuś podobać lub nie, ale fakt jest faktem. Co ma być nijakim mydłem jak Komorowski albo Kwaśniewski od połowy pierwszej kadencji? Prezydentem wszystkich Polaków? Tak się nie da, a przynajmniej nie powinno. Prezydent to też polityk, powinien więc reprezentować sobą poglądy osób, które go wybrały. Dlaczego niby ma popierać rzeczy, których jego elektorat nie akceptuje? Kwaśniewski zdradził lewicę w imię czegoś, co tak naprawdę nie ma racji bytu – polityczny konsensus. Polityka to ścieranie się pewnych wizji i programów, a nie kluczenie między nimi. Wszystkim dogodzić może próbować przydrożna dziwka, ale i jej się to nie uda, bo gusta są różne. Polityk powinien mieć jaja bronić swego zdania i poglądów – właśnie w tym tkwi problem polskiej polityki – wszyscy starają się być nijacy.

Demokracja polega na ścieraniu się różnych opcji, nie powinien to być dyktat jednej z nich, ale jeśli któraś wygrywa uczciwie w wyborach ma prawo kraj układać po swojemu. Oczywiście mamy pewne standardy i są granice, których przekraczać nie wolno, ale skoro większość narodu nie chce in vitro, to czemu ma do niego z podatków dokładać? Jak się to komuś nie podoba to niech ruszy dupę na wybory, niech zakłada partię, niech idzie na demonstrację a nie siedzi przed kompem i ujada.

Żaden prezydent nie powinien być prezydentem wszystkich Polaków. Prezydent na którego bym zagłosował powinien walczyć o aborcję, in vitro, rozdział kościoła od państwa, równouprawnienie, legalne miękkie narkotyki itp. Jeśli z takimi hasłami idzie do wyborów to po wyborach powinien o te sprawy walczyć a nie mięknąć i w imię sondaży głaskać wszystkich po główkach.

Duda niestety będzie miał wielki problem. Nie dość, że będzie próbował być dobrym duszkiem dla każdego, to jeszcze moment narobi sobie śmiertelnych wrogów. I to wrogów po prawej stronie sceny politycznej. Otóż na Dudzie ciążą ogromne oczekiwania jego wyborców, którzy głosowali na niego z nadzieją na płonące stosy heretyków, genderowców i komuchów. Sam naskładał nierealnych obietnic, ale jeszcze więcej dopisali mu wyborcy. Oni oczekują rewolucji, która nie nastąpi nawet, jeśli PiS samodzielnie zdobędzie ster rządu. Właśnie te najbardziej zawzięte mohery poczują się zawiedzione jak lewacy Millerem paręnaście lat temu… Będzie walczył przede wszystkim ze swoim własnym elektoratem.

I za prawdę powiadam wam, jest też plus Dudy na urzędzie. Na pewno zaliczy mniej wpadek niż jaśniepanhrabia Komorowski, przynajmniej będzie wiedział jak napisać coś o bólu i nadziei :)